Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΟΥΡΚΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Επιμέλεια Λ.ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ
''Δοκιμή αντίδρασης'' έκαναν Μεγάλη Τρίτη οι Τούρκοι στο Αιγαίο, στέλνοντας μια 4άδα οπλισμένων F-16 με προφανή εντολή ''να το πάνε στα άκρα''.
Η προκλητική στάση των Τούρκων που αντέδρασαν στην διαδικασία αναγνώρισης /αναχαίτισης είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν διαδοχικά δυο εμπλοκές (αερομαχίες) ελληνικών και τουρκικών μαχητικών ανά ζεύγη. Ενδεικτικό του προσχεδιασμού της κίνησης - εμφανώς για δοκιμή αντίδρασης- είναι ότι και τα 4 αεροσκάφη ήταν οπλισμένα με πυραύλους αέρος- αέρος, είχαν δηλαδή σύνθεση και οπλισμό αναχαιτιστικού σχηματισμού., ενώ και η τακτική τους κίνηση ( διάσπαση,προσγείωση, εναλλαγή ζεύγους κλπ) είχε αυτά τα χαρακτηριστικά .
Σε Λήμνο -Σαμοθράκη
Συγκεκριμένα η κίνηση των τουρκικών αεροσκαφών έγινε στο βόρειο Αιγαίο με ''πρόσχημα'' πτήση ναυτιλίας. Τα F-16 κινήθηκαν μαζί,στην συνέχεια ''έσπασαν'' Το ένα ζεύγος ενεπλάκη με ελληνικά μαχητικά νοτίως Λήμνου και ένα άλλος ζεύγος ( που σηκώθηκε στην θέση άλλου που επέστρεψε) είχε εμπλοκή στην περιοχή Σαμοθράκης.
Τα τουρκικά αεροσκάφη στην κίνησή τους εκτός από τις παραβάσεις του FIR AΑιγαίου,έκαναν και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου.Επίσης ένα τουρκικό ελικόπτερο συμπλήρωσε με την πτήση του τις τουρκικές προκλήσεις.
Συνολικά οι παραβάσεις ήταν τρεις όπως τρεις και οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου.
Από το ΓΕΕΘΑ ανακοινώθηκε ότι όλα τα αεροσκάφη αναχαιτίστηκαν και αναγνωρίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική.
Από τον Ιανουάριο του 2012;
Αρμόδια πηγή ερωτηθείσα σχετικώς σημείωσε με έμφαση ότι η απόφαση των Τουρκων να αντιδράσουν στην διαδικασία αναγνώρησης /αναχαίτισης ήταν προφανώς σχεδιασμένη και τόνισε ότι εμπλοκέςεχουν να γίνουν από πολλούς μήνες - ίσως από τον Ιανουάριο του 2012!
Ασχετες οι εμπλοκές με τις έρευνες για το F-16
Επίσης ανέφερε -πάλι ερωτηθείσα σχετικώς- ότι η πρόκληση αυτή σε τακτικό επίπεδο ήταν άσχετη με την έρευνα που έκαναν δυο ναρκοθηρευτικά για εντοπισμό τουρκικού αεροσκάφους που είχε πέσει νότια της Χίου πριν 18 χρόνια.
onalert.gr
Το εν λόγω πλοίο εξήλθε των Εθνικών Χωρικών Υδάτων διερχόμενο από το στενό Καφηρέα την 27η Μαρτίου την 04:30 κινούμενο με πορεία βορειοανατολική. Πλοία και μέσα του Πολεμικού Ναυτικού παρακολούθησαν και παρακολουθούν το εν λόγω πολεμικό πλοίο καθ’ όλη την διάρκεια του πλου του.
Δείτε ΕΔΩ την ανακοίνωση
πηγή 5klik.blogspot.gr
Πάρε το ελικόπτερο και φύγε
«Να πάρει το ελικόπτερο και να φύγει ή να παραιτηθεί από τη θέση του πρωθυπουργού» κάλεσε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο αρχηγός του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του ο Κιλιτσντάρογλου αναφέρθηκε στην υπόθεση σχετικά με την τηλεφωνική συνομιλία που φέρεται να έχει κάνει ο Τούρκος πρωθυπουργός στις 17 Δεκεμβρίου 2013 με τον γιο του.
«Η κυβέρνηση δεν έχει τη νομιμότητα. Κλείνουν το κανάλι της βουλής όταν συνεδριάζουν οι κοινοβουλευτικές ομάδες της αντιπολίτευσης. Δηλαδή ο πρωθυπουργός κλέβει κι εμείς δεν θα μπορούμε να το λέμε» είπε.
Το κανάλι της τουρκικής βουλής και τα τουρκικά ειδησεογραφικά κανάλια, ειδικά τις τελευταίες μέρες διακόπτουν συχνά την απευθείας μετάδοση των ομιλιών τόσο του Κιλιτσντάρογλου, όσο και του ηγέτη του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Αυτό συνέβη και χτες.
«Υπάρχει ένας άνθρωπος που παρεμβαίνει προσωπικά στα μέσα ενημέρωσης για να συγκαλύψει τις κλοπές που κάνει» είπε ο Κιλιτσντάρογλου και τόνισε: «Τις επόμενες μέρες μπορεί να γίνουν και άλλες αποκαλύψεις. Γι' αυτό εγώ θα συμβούλευα στον πρωθυπουργό ή να πάρει το ελικόπτερο και να φύγει ή να παραιτηθεί».
Αναφερόμενος στην τηλεφωνική συνομιλία την οποία ο ίδιος ο Ερντογάν χαρακτήρισε προϊόν μοντάζ, ο Κιλιτσντάρογλου είπε πως «η συνομιλία είναι αληθινή όσο αληθινό είναι το όρος Αραράτ» και υπενθυμίζοντας τη δήλωση του Ερντογάν ότι αυτοί που κάνουν υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών «παρακολουθούσαν ακόμη και τις απόρρητες γραμμές» είπε «οι γραμμές αυτές δεν σου δόθηκαν για να συγκαλύπτεις τη διαφθορά».
Ερντογάν: Στηρίζουν τις ελπίδες τους στο δόλωμα που έρχεται υπερατλαντικά
Προϊόντα μοντάζ και επίθεση εναντίον της Τουρκικής Δημοκρατίας χαρακτήρισε σήμερα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την τηλεφωνική συνομιλία που διέρρευσε χτες το βράδυ στο Διαδίκτυο στην οποία ο ίδιος φέρεται να συνομιλεί με τον γιο του και να του λέει να απομακρύνει από την κατοικία του μεγάλα χρηματικά ποσά. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό, η συνομιλία έγινε την 17η Δεκεμβρίου 2013 όταν η εισαγγελία προχώρησε σε εκτεταμένη επιχείρηση κατά της διαφθοράς.
Πολιτικό σεισμό έχει προκαλέσει στην Τουρκία το περιεχόμενο της συγκεκριμένης συνδιάλεξης. Η συνομιλία που διέρρευσε στο Διαδίκτυο είναι ηχητική, ενώ συνοδεύεται κι από το απομαγνητοφωνημένο κείμενο. Πρόκειται προφανώς για υποκλαπείσα συνομιλία.
Ο Ερντογάν μιλώντας σήμερα στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης αναφέρθηκε στην αντιπολίτευση και είπε «βλέπουν ότι δεν τα καταφέρνουν στην κάλπη και ούτε γίνεται στρατιωτικό πραξικόπημα και έτσι στηρίζουν τις ελπίδες τους στο δόλωμα που έρχεται υπερατλαντικά».
Η διαρροή της συνομιλίας είναι, σύμφωνα με τον Ερντογάν, έργο του θρησκευτικού τάγματος Χιζμέτ του χότζα Φετουλάχ Γκιουλέν ο οποίος από το 1999 βρίσκεται στις ΗΠΑ. Για το λόγο αυτό προφανώς ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε λόγο για «υπερατλαντικό» δόλωμα.
«Δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να μην μπορούμε να δώσουμε λογαριασμό, αλλά δεν θα πέσουμε σε αυτή την παγίδα. Θα παραβλέψουμε μέχρι την 30ή Μαρτίου όλα αυτά τα προϊόντα μοντάζ, είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός και σημείωσε ότι «η επίθεση αυτή δεν γίνεται εναντίον του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του αρχηγού του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, αλλά εναντίον της Τουρκικής Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού της».
Στη συνομιλία του Ερντογάν ζητεί από τον γιο του Μπιλάλ να φροντίσει να απομακρύνει από την κατοικία του τα χρήματα και ο δεύτερος λέει πως υπάρχουν ακόμη στην κατοικία 30 εκατομμύρια ευρώ. Από τα όσα φέρεται να λέει στη συνομιλία ο γιος, προκύπτει ότι τα εν λόγω χρήματα ανήκουν στον ίδιο τον πρωθυπουργό.
onalert.gr
Η τουρκική κορβέτα " TCG Bandirma" κινούμενη από Βορρά προς Νότο πέρασε σήμερα Τρίτη από το στενό του Καφηρέα και σχεδόν περιέπλευσε τέσσερα ελληνικά νησιά: Την Εύβοια, την Κέα, την Κύθνο και την Άνδρο.
Από τις 06.25 το πρωί που εισήλθε εντός της ελληνικής χωρικής θάλασσας μέχρι τις 09.50 που βγήκε από τα ελληνικά χωρικά ύδατα η τουρκική κορβέτα προσέγγιζε τις ακτές των ελληνικών νησιών, κινούμενη πολύ κοντά στην Κέα, την Κύθνο αλλά και άλλα νησιά.
Σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας ένα πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού παρακολουθούσε και παρακολουθεί την κορβέτα " TCG Bandirma" καθ' όλη τη διάρκεια του πλου της, ενώ την πορεία της τουρκικής κορβέτας ακολούθησαν και αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας.
onalert.gr
Του Σάββα Καλεντερίδη
Η Τουρκία και η κυβέρνηση Ερντογάν ταλανίζονται από μια προϊούσα κρίση, η οποία είναι δομική και ταυτοχρόνως πολύμορφη.
Να εξηγήσουμε πρώτα το δομική.
Ο Ερντογάν έχει κυριαρχήσει στο πολιτικό σκηνικό αλλά και στο κράτος και είναι πολύ δύσκολο να φανεί αντίπαλος που μπορεί εύκολα να τον αντιμετωπίσει, όπως είναι επίσης πολύ δύσκολο να βρεθεί κόμμα που μπορεί να αντιμετωπίσει εκλογικά το ΑΚΡ. Ο λόγος για τον οποίο παρατηρείται η δυσκολία και στις δυο περιπτώσεις είναι το γεγονός ότι μέχρι την επικράτηση του Ερντογάν και του ΑΚΡ, κόμματα και πολιτικοί περνούσαν από το κόσκινο του ΓΕΕΘΑ, της ΜΙΤ και του βαθέως κράτους, όταν δεν αποτελούσαν ευθέως δημιουργήματά τους.
Ακριβώς επειδή συνέβαιναν αυτά, η τουρκική κοινωνία αποστερήθηκε μιας μακρόχρονης πολιτικής προπαίδειας και εμπειρίας και το πολιτικό σκηνικό κομμάτων και προσωπικοτήτων που θα μπορούσαν τώρα να κυριαρχήσουν και να διεκδικήσουν με αξιώσεις την εξουσία.
Έχουμε εξηγήσει διεξοδικώς σε άλλα άρθρα ότι ο Ερντογάν και το ΑΚΡ είναι προϊόν ΚΑΙ γεωπολιτικών σχεδιασμών της Ουάσιγκτον, η οποία με τον τρόπο αυτό θέλησε να «ξεφορτωθεί» το βαθύ κράτος με το οποίο συνεργαζόταν επί δεκαετίες, επειδή ακριβώς εκείνο αρνιόταν να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ κυρίως για το Κουρδικό.
Όσον αφορά την απάντηση γιατί δεν μπορεί να ανατραπεί από ένα αντίστοιχο εγχείρημα, να εξηγήσουμε ότι το ΑΚΡ συσπειρώνει και αποτελεί στέγη για τις σουνιτικές μάζες της Τουρκίας, οι οποίες κρίνουν με θεολογικά και όχι με πολιτικά κριτήρια. Άρα, είναι πολύ δύσκολη η αποσυσπείρωση και ο προσανατολισμός τους σε άλλο κόμμα, παρά τα σκάνδαλα που άρχισαν να αποκαλύπτονται. Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, να ανατραπεί Ερντογάν και ΑΚΡ, είναι η διάσπαση του κόμματος και η κακή πορεία της οικονομίας, που μπορεί να επηρεάσει την τσέπη του απλού Τούρκου και εξ αυτού ακόμα και τα σουνιτικά του πολιτικά αντανακλαστικά.
Όσον αφορά το πολύμορφο της κρίσης, να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση Ερντογάν διαχειρίζεται ήδη ένα «σχέδιο» επίλυσης του Κουρδικού, το οποίο σε ορισμένους τομείς δίνει πόντους στον ίδιο και το κόμμα του, ενώ σε ορισμένους άλλους, στρατηγικού χαρακτήρα, τομείς το τα αποτελέσματα του σχεδίου αυτού δημιουργούν προϋποθέσεις και προοιωνίζονται παγίωση του κουρδικού παράγοντα στο πολιτικό σκηνικό, με εθνοτικούς όρους και ρυθμιστικό ρόλο, δεδομένης της ρευστότητας στο υπόλοιπο σκηνικό.
Ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί την κρίση στη Συρία, που αφ’ ενός μεν της αφαιρεί στρατηγική αξία, αφ’ ετέρου την αποκόπτει από το νότο, αφού κατά μήκος των συνόρων της δημιουργείται ντε φάκτο ένα δεύτερο κουρδικό κράτος, που πολύ απλά φέρνει πιο κοντά την χρονολογία ίδρυσης του τρίτου, στο δικό της έδαφος.
Η στρατηγική αξία της Τουρκίας, που αποτέλεσε αιτία να υποστεί η Ελλάδα και ο Ελληνισμός τεράστιες απώλειες το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, αφού πάντα η Δύση έκλεινε τα μάτια στην επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος, απομειώνεται ακόμα περισσότερο, από τις εξελίξεις στο Ιράν, όπου οι ΗΠΑ και η Δύση αναζητούν δρόμους εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τεχεράνη, ενώ πρέπει να υπολογιστεί ότι η Τουρκία έχασε τη φυσική της επαφή με το Ιράκ, μετά την ίδρυση του πρώτου κουρδικού κράτους.
Τέλος, η Τουρκία έχει να διαχειριστεί την τραγική κατάληξη των επιλογών της στη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο, το γόρδιο δεσμό των σχέσεών της με το Ισραήλ, που ούτως ή άλλως σχετίζεται με τε τεκταινόμενα στον τομέα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων της Ανατολικής Μεσογείου και με το Κυπριακό. Το ζήτημα αυτό, το ενεργειακό, σχετίζεται με της σειρά του με το ζήτημα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων νοτίως της Κρήτης, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει, αρνητικά για την Τουρκία, το τεράστιο ζήτημα της οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Τώρα, όμως, η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εξάγει την δομική και πολύμορφη κρίση που αντιμετωπίζει, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο μάλλον θα επιδεινώσει τη θέση της και θα ενισχύσει άλλους πόλους και άρα τις διαλυτικές τάσεις.
Αυτά εν ολίγοις είναι τα χαρακτηριστικά της κρίσης που καλείται να
αντιμετωπίσει η Τουρκία το 2014, μια κρίση που, σύμφωνα με αρκετούς
Έλληνες αναλυτές, είναι δυνατόν να αποπειραθεί να εξάγει ο Ερντογάν στην
Ελλάδα.
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι όλες οι κρίσεις από το 1974 και εντεύθεν, δεν αποτελούσαν ΠΟΤΕ απόπειρα εξαγωγής εσωτερικής κρίσης αλλά εμφανίστηκαν στο προσκήνιο αφού πρώτα η Τουρκία όχι μόνο είχε πάρει πράσινο φως από την Ουάσιγκτον για την έκβασή της, αλλά και διαβεβαιώσεις ότι η κυβέρνηση στην Αθήνα δεν θα «σηκώσει το γάντι» και δεν θα απαντήσει στις προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας. Όλες δε οι κρίσεις έγιναν με συγκεκριμένο πολιτικό και γεωπολιτικό στόχο: Να μην επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στο Αιγαίο, πράγμα που αποτελεί ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ της χώρας μας.
Κρίση, με χαρακτηριστικά εξαγωγής μια εσωτερικής κρίσης, δεν είδαμε να συμβαίνει στις Ε-Τ σχέσεις, μπορούμε δε να πούμε ότι η φιλολογία αυτή εμφανίστηκε στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα άλλοτε αδυναμίας ανάλυσης και κατανόησης των τεκταινομένων στη γείτονα και άλλοτε ως αποτέλεσμα αδυναμίας αντιμετώπισης της σκληρής πραγματικότητας, που είναι οι διεκδικήσεις της Τουρκίας και η ισορροπία δυνάμεων, που ανατρέπεται δραματικά στη Θράκη και το Αιγαίο. Το μόνο που είδαμε, κι αυτό τη δεκαετία του 2000, ήταν σενάρια του τουρκικού στρατού σε σχέδια τύπου Βαριοπούλα, που θα εφαρμόζονταν ερήμην της κυβέρνησης.
Τώρα, όμως, η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εξάγει την δομική και πολύμορφη κρίση που αντιμετωπίζει, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο μάλλον θα επιδεινώσει τη θέση της και θα ενισχύσει άλλους πόλους και άρα τις διαλυτικές τάσεις.
Όσο για κινητικότητα και την επιθετικότητα που παρατηρείται αυτές τις μέρες στο Αιγαίο, να εξηγήσουμε και ξεκαθαρίσουμε ότι αυτή εντάσσεται στους πάγιους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας στο Αιγαίο και την Κύπρο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόπειρα εξαγωγής της κρίσης. Με άλλα λόγια, η Τουρκία μας δείχνει και θα συνεχίσει να μας τονίζει με συγκεκριμένες πράξεις ότι είναι αποφασισμένη να μην επιτρέψει την Ελλάδα να επωφεληθεί της προεδρείας της Ε.Ε. για αλλάξει το καθεστώς ή να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση στο ζήτημα του τι ανήκει και σε ποιον, στο Αιγαίο.
Για να ξέρουμε τι γράφουμε και τι λέμε και να μην οδηγούμεθα και οδηγούμε και άλλους σε λάθος συμπεράσματα, που μπορεί να έχουν τραγικές συνέπειες, τις οποίες δεν αντέχει η χώρα, ειδικά την περίοδο αυτή.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Δημοκρατία
Η Τουρκία και η κυβέρνηση Ερντογάν ταλανίζονται από μια προϊούσα κρίση, η οποία είναι δομική και ταυτοχρόνως πολύμορφη.
Να εξηγήσουμε πρώτα το δομική.
Ο Ερντογάν έχει κυριαρχήσει στο πολιτικό σκηνικό αλλά και στο κράτος και είναι πολύ δύσκολο να φανεί αντίπαλος που μπορεί εύκολα να τον αντιμετωπίσει, όπως είναι επίσης πολύ δύσκολο να βρεθεί κόμμα που μπορεί να αντιμετωπίσει εκλογικά το ΑΚΡ. Ο λόγος για τον οποίο παρατηρείται η δυσκολία και στις δυο περιπτώσεις είναι το γεγονός ότι μέχρι την επικράτηση του Ερντογάν και του ΑΚΡ, κόμματα και πολιτικοί περνούσαν από το κόσκινο του ΓΕΕΘΑ, της ΜΙΤ και του βαθέως κράτους, όταν δεν αποτελούσαν ευθέως δημιουργήματά τους.
Ακριβώς επειδή συνέβαιναν αυτά, η τουρκική κοινωνία αποστερήθηκε μιας μακρόχρονης πολιτικής προπαίδειας και εμπειρίας και το πολιτικό σκηνικό κομμάτων και προσωπικοτήτων που θα μπορούσαν τώρα να κυριαρχήσουν και να διεκδικήσουν με αξιώσεις την εξουσία.
Έχουμε εξηγήσει διεξοδικώς σε άλλα άρθρα ότι ο Ερντογάν και το ΑΚΡ είναι προϊόν ΚΑΙ γεωπολιτικών σχεδιασμών της Ουάσιγκτον, η οποία με τον τρόπο αυτό θέλησε να «ξεφορτωθεί» το βαθύ κράτος με το οποίο συνεργαζόταν επί δεκαετίες, επειδή ακριβώς εκείνο αρνιόταν να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ κυρίως για το Κουρδικό.
Όσον αφορά την απάντηση γιατί δεν μπορεί να ανατραπεί από ένα αντίστοιχο εγχείρημα, να εξηγήσουμε ότι το ΑΚΡ συσπειρώνει και αποτελεί στέγη για τις σουνιτικές μάζες της Τουρκίας, οι οποίες κρίνουν με θεολογικά και όχι με πολιτικά κριτήρια. Άρα, είναι πολύ δύσκολη η αποσυσπείρωση και ο προσανατολισμός τους σε άλλο κόμμα, παρά τα σκάνδαλα που άρχισαν να αποκαλύπτονται. Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, να ανατραπεί Ερντογάν και ΑΚΡ, είναι η διάσπαση του κόμματος και η κακή πορεία της οικονομίας, που μπορεί να επηρεάσει την τσέπη του απλού Τούρκου και εξ αυτού ακόμα και τα σουνιτικά του πολιτικά αντανακλαστικά.
Όσον αφορά το πολύμορφο της κρίσης, να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση Ερντογάν διαχειρίζεται ήδη ένα «σχέδιο» επίλυσης του Κουρδικού, το οποίο σε ορισμένους τομείς δίνει πόντους στον ίδιο και το κόμμα του, ενώ σε ορισμένους άλλους, στρατηγικού χαρακτήρα, τομείς το τα αποτελέσματα του σχεδίου αυτού δημιουργούν προϋποθέσεις και προοιωνίζονται παγίωση του κουρδικού παράγοντα στο πολιτικό σκηνικό, με εθνοτικούς όρους και ρυθμιστικό ρόλο, δεδομένης της ρευστότητας στο υπόλοιπο σκηνικό.
Ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί την κρίση στη Συρία, που αφ’ ενός μεν της αφαιρεί στρατηγική αξία, αφ’ ετέρου την αποκόπτει από το νότο, αφού κατά μήκος των συνόρων της δημιουργείται ντε φάκτο ένα δεύτερο κουρδικό κράτος, που πολύ απλά φέρνει πιο κοντά την χρονολογία ίδρυσης του τρίτου, στο δικό της έδαφος.
Η στρατηγική αξία της Τουρκίας, που αποτέλεσε αιτία να υποστεί η Ελλάδα και ο Ελληνισμός τεράστιες απώλειες το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, αφού πάντα η Δύση έκλεινε τα μάτια στην επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος, απομειώνεται ακόμα περισσότερο, από τις εξελίξεις στο Ιράν, όπου οι ΗΠΑ και η Δύση αναζητούν δρόμους εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τεχεράνη, ενώ πρέπει να υπολογιστεί ότι η Τουρκία έχασε τη φυσική της επαφή με το Ιράκ, μετά την ίδρυση του πρώτου κουρδικού κράτους.
Τέλος, η Τουρκία έχει να διαχειριστεί την τραγική κατάληξη των επιλογών της στη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο, το γόρδιο δεσμό των σχέσεών της με το Ισραήλ, που ούτως ή άλλως σχετίζεται με τε τεκταινόμενα στον τομέα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων της Ανατολικής Μεσογείου και με το Κυπριακό. Το ζήτημα αυτό, το ενεργειακό, σχετίζεται με της σειρά του με το ζήτημα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων νοτίως της Κρήτης, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει, αρνητικά για την Τουρκία, το τεράστιο ζήτημα της οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Τώρα, όμως, η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εξάγει την δομική και πολύμορφη κρίση που αντιμετωπίζει, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο μάλλον θα επιδεινώσει τη θέση της και θα ενισχύσει άλλους πόλους και άρα τις διαλυτικές τάσεις.
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι όλες οι κρίσεις από το 1974 και εντεύθεν, δεν αποτελούσαν ΠΟΤΕ απόπειρα εξαγωγής εσωτερικής κρίσης αλλά εμφανίστηκαν στο προσκήνιο αφού πρώτα η Τουρκία όχι μόνο είχε πάρει πράσινο φως από την Ουάσιγκτον για την έκβασή της, αλλά και διαβεβαιώσεις ότι η κυβέρνηση στην Αθήνα δεν θα «σηκώσει το γάντι» και δεν θα απαντήσει στις προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας. Όλες δε οι κρίσεις έγιναν με συγκεκριμένο πολιτικό και γεωπολιτικό στόχο: Να μην επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στο Αιγαίο, πράγμα που αποτελεί ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ της χώρας μας.
Κρίση, με χαρακτηριστικά εξαγωγής μια εσωτερικής κρίσης, δεν είδαμε να συμβαίνει στις Ε-Τ σχέσεις, μπορούμε δε να πούμε ότι η φιλολογία αυτή εμφανίστηκε στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα άλλοτε αδυναμίας ανάλυσης και κατανόησης των τεκταινομένων στη γείτονα και άλλοτε ως αποτέλεσμα αδυναμίας αντιμετώπισης της σκληρής πραγματικότητας, που είναι οι διεκδικήσεις της Τουρκίας και η ισορροπία δυνάμεων, που ανατρέπεται δραματικά στη Θράκη και το Αιγαίο. Το μόνο που είδαμε, κι αυτό τη δεκαετία του 2000, ήταν σενάρια του τουρκικού στρατού σε σχέδια τύπου Βαριοπούλα, που θα εφαρμόζονταν ερήμην της κυβέρνησης.
Τώρα, όμως, η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εξάγει την δομική και πολύμορφη κρίση που αντιμετωπίζει, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο μάλλον θα επιδεινώσει τη θέση της και θα ενισχύσει άλλους πόλους και άρα τις διαλυτικές τάσεις.
Όσο για κινητικότητα και την επιθετικότητα που παρατηρείται αυτές τις μέρες στο Αιγαίο, να εξηγήσουμε και ξεκαθαρίσουμε ότι αυτή εντάσσεται στους πάγιους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας στο Αιγαίο και την Κύπρο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόπειρα εξαγωγής της κρίσης. Με άλλα λόγια, η Τουρκία μας δείχνει και θα συνεχίσει να μας τονίζει με συγκεκριμένες πράξεις ότι είναι αποφασισμένη να μην επιτρέψει την Ελλάδα να επωφεληθεί της προεδρείας της Ε.Ε. για αλλάξει το καθεστώς ή να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση στο ζήτημα του τι ανήκει και σε ποιον, στο Αιγαίο.
Για να ξέρουμε τι γράφουμε και τι λέμε και να μην οδηγούμεθα και οδηγούμε και άλλους σε λάθος συμπεράσματα, που μπορεί να έχουν τραγικές συνέπειες, τις οποίες δεν αντέχει η χώρα, ειδικά την περίοδο αυτή.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Δημοκρατία
Ολιγόλεπτη ένταση προέκυψε, το μεσημέρι, στην θαλάσσια περιοχή, της
βραχονησίδας Ζουράφα, στο Θρακικό πέλαγος, μεταξύ σκάφους της τουρκικής
Ακτοφυλακής και ελληνικού περιπολικού σκάφους από το Λιμεναρχείο της
Αλεξανδρούπολης. Την ώρα εκείνη στο σημείο έπλεαν ελληνικά και τουρκικά
αλιευτικά, ενώ περιπολούσε σκάφος του Λιμεναρχείου Σαμοθράκης και
υπερίπτατο και ελικόπτερο του Λιμενικού Σώματος. Σύμφωνα με μαρτυρίες
ψαράδων, η τουρκική ακταιωρός και το περιπολικό του Λιμενικού από την
Αλεξανδρούπολη, πλησίασαν πολύ κοντά, σε σημείο που τα δυο σκάφη ήρθαν
σχεδόν σε επαφή. Σημειώνεται πως τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι
διαμαρτυρίες αλιέων της Αλεξανδρούπολης και της Σαμοθράκης, που
αναφέρουν ότι οι τούρκοι συνάδελφοί τους ψαρεύουν κοντά στη βραχονησίδα,
εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων με την συνδρομή της τουρκικής
Ακτοφυλακής. Νωρίς το απόγευμα, τόσο η τουρκική ακταιωρός, όσο και τα
δυο σκάφη του Λιμενικού απομακρύνθηκαν από τα σημείο, ενώ παρέμειναν τα
ελληνικά αλιευτικά.
Ως παράδειγμα αναφέρουμε ρεπορτάζ στο ένθετο της εφημερίδας Sabah του Σαββάτου, όπου δημοσιεύεται ανταπόκριση του κ. Στέλιου Μπερμπεράκη, με τον τίτλο «Δε ξέχασαν τους άστεγους».
Στην ανταπόκριση αναφέρεται πως οι Έλληνες που ετοιμάζονται για την γιορτή των Χριστουγέννων την προσεχή εβδομάδα, ενέτειναν τις εκστρατείες για τους άστεγους. Σημειώνεται ότι οι Δήμαρχοι μεγάλων πόλεων, όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, οι Εκκλησίες, οι Ένοπλες Δυνάμεις και ο ιδιωτικός τομέας,τα ΜΜΕ με εκστρατείες που ξεκίνησαν, συγκεντρώνουν τρόφιμα, ρουχισμό, σόμπες, παιχνίδια για τα παιδιά και βιβλία, για τις γιορτές για τους ανθρώπους που είναι άστεγοι και για τους φτωχούς. .
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ενώ από τη μία πλευρά στολίζεται η Αθήνα λαμπερά για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, από την άλλη όσοι κάνουν ψώνια από τα σούπερ μάρκετ αφήνουν ένα μέρος των τροφίμων που αγοράζουν σε χωριστά τμήματα που έχουν ετοιμαστεί για τους φτωχούς.
Επίσης πολλά άτομα αφήνουν, στα κέντρα που έχουν ετοιμαστεί, διάφορα είδη ρουχισμού και εξοπλισμούς σπιτιού για τους φτωχούς.
Ως την πιο ενδιαφέρουσα βοήθεια , η εφημερίδα καταγραφει την πρόσφατη απόφαση της ΔΕΗ για επανασύνδεση των κομμένων συνδέσεων σε όλους: Όπως γράφει η ΔΕΗ ανακοίνωσε για τις φτωχές οικογένειες ότι δε θα πάρει από τις οικογένειες αυτές χρήματα για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος κατά τους χειμερινούς μήνες.
onalert.gr
«Οι μέρες είναι πονηρές και κανείς δεν ξέρει πως μπορεί να εξελιχθεί η κρίση στα εσωτερικά της Τουρκίας», ανέφερε υψηλόβαθμη πηγή του Πενταγώνου και θύμησε πώς μέσα στις εορτές των Χριστουγέννων αρκετές φορές η Άγκυρα επιχείρησε να προκαλέσει τεχνητή ένταση στο Αιγαίο.
Χαρακτηριστικότερη περίπτωση είναι αυτή των Ιμίων το 1996, αφού η κρίση που λίγο έλλειψε να οδηγήσει σε πολεμική σύρραξη, άρχισε να κλιμακώνεται αρκετές ημέρες πριν με την προσάραξη εμπορικού πλοίου. Έληξε με την παρέμβαση των Αμερικανών και το Σημίτη να τους «ευχαριστεί» από το βήμα της Βουλής.
Αλλά και μέσα στις γιορτές οι Τούρκοι προχωρούν σε παραβιάσεις των εθνικών χωρικών υδάτων, του εναερίου χώρου και σε υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. «Τώρα που έχουν εσωτερικά προβλήματα ίσως ψάξουν να βρουν μια διέξοδο», σημείωσε επιτελής του Πενταγώνου.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο ήδη οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν αυξήσει την ετοιμότητα τους. Δόθηκε εντολή στα παρατηρητήρια των νησιών να παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή κινήσεις τουρκικών σκαφών, ενώ Στόλος και Πολεμικές Μοίρες αεροσκαφών έχουν επίσης αυξήσει την ετοιμότητα τους.
Μέχρι στιγμής το στοιχείο που έχει καταγραφεί και προκαλεί ένα βαθμό ανησυχίας ως προς την εξέλιξη του είναι η αλλαγή ρότας για το τουρκικό ερευνητικό «Barbaros». Μετά από 17 ημέρες ερευνών στην περιοχή του ακρωτηρίου του Αποστόλου Ανδρέα και στον κόλπο της Αμμοχώστου, εντός της Κυπριακής ΑΟΖ τώρα κινείται προς την χερσόνησο Ακάμα για να συνεχίσει το έργο των προκλήσεων και στα δυτικά της Κύπρου.
Το «Barbaros» συνοδεύεται από τα πλοία «Bravo Supporter» και «Deep Supporter» και μέχρι τα 30 Ιανουαρίου 2014 θα πραγματοποιεί σεισμικές έρευνες σε περιοχές που βρίσκονται μεταξύ των βόρειων ακτών της Κύπρου και της Τουρκίας.
Εκτιμάται όμως πώς ίσως δοθεί εντολή από την Άγκυρα στο ερευνητικό σκάφος να πλεύσει και προς το Καστελόριζο, αμφισβητώντας και την ελληνική ΑΟΖ σε μία προσπάθεια πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα, έτσι ώστε η κυβέρνηση Ερντογάν να στρέψει αλλού τα βλέμματα που είναι «καρφωμένα» στο σκάνδαλο διαφθοράς.
Το Κυπριακό επίσης αποτελεί έναν ακόμη λόγο για τον οποίο η Τουρκία μπορεί να ανεβάσει την ένταση στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις παρακολουθούν τις εξελίξεις.
Φαίνεται πώς η περίοδος, είναι πονηρή και επικίνδυνη.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Της
Χριστίνας Σ. Φλάσκου* Το παρόν κείμενο αποτελεί προδημοσίευση της Αναφοράς με τίτλο «Τουρκία και Συριακή Κρίση». Η συγκεκριμένη αναφορά, η οποία γίνεται υπό τη σκέπη του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ) και θα δημοσιευθεί στην αντίστοιχη ιστοσελίδα, πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη του Διευθυντή και Καθηγητή, κ. Χαράλαμπου Τσαρδανίδη, ενώ Κεντρική Ερευνήτρια είναι η Χριστίνα Σ. Φλάσκου με Βοηθούς Ερευνητές τους Ε. Γκρέκου, Ν. Καραβασίλης και E. Ünal.
Β’ ΜΕΡΟΣ (Διαβάστε ΕΔΩ το πρώτο μέρος)
Η κρίση στη Συρία έχει αποδεσμεύσει δυναμικές που θέτουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα και την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής. Ιδιαίτερα για την Τουρκία, οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από την παράταση της Συριακής κρίσης είναι
• Η αναζωπύρωση του Κουρδικού ζητήματος. Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία και η απόσυρση των Συριακών στρατευμάτων από τις Κουρδικές περιοχές, έχει προκαλέσει ένα κενό ασφαλείας στη Βόρεια Συρία, που τείνουν να καλύψουν οι Κούρδοι της περιοχής.
Επιπρόσθετα,
η απόφαση του Assad να υποστηρίξει το PKK, ως αντίδραση στην Τουρκική στάση,
έχει ήδη αναζωπυρώσει τις επιθέσεις των μαχητών του στη Νοτιοανατολική Τουρκία.
Βέβαια, στην παρούσα φάση, φαίνεται ότι η προτροπή του Öcalan προς τους μαχητές του PKK για μη συνέχιση του ένοπλου αγώνα, έχει βρει ανταπόκριση. Παρά ταύτα και επειδή ο προαναφερθείς κίνδυνος είναι υπαρκτός, επιδίωξη της Τουρκίας είναι ο μη διαμελισμός της Συρίας και η καταβολή διεθνών προσπαθειών για εξεύρεση πολιτικής λύσης το ταχύτερο δυνατόν,
δεδομένου ότι η επιλογή της για υποστήριξη των αντικαθεστωτικών εξελίσσεται από ευκαιρία σε παγίδα.
• Η στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Συριακή κρίση. Μια επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία για να επιταχύνει την εκτόπιση του Assad, θα μπορούσε, πέραν του σοβαρού κινδύνου χρησιμοποίησης του Συριακού βιοχημικού οπλοστασίου εναντίον της, να προκαλέσει κλιμακωτά και τις εξής συνέπειες
o Την ενίσχυση της εξουσίας του καθεστώτος της Συρίας, δεδομένου ότι θα παρουσίαζε στο λαό ότι αγωνίζεται εναντίον μιας κατακτητικής δύναμης
o Την ηρωποίηση του Assad στον Αραβικό κόσμο, δεδομένου ότι το καθεστώς θα εμφάνιζε την Τούρκο-Συριακή σύγκρουση ως Τούρκο-Αραβική
o Την πιθανότητα απώλειας των πολιτικών και οικονομικών επιτευγμάτων της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, δεδομένου ότι η επέμβασή της θα αφύπνιζε μνήμες από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
o Την επέκταση του πολέμου στο Λίβανο με τη Hezbollah
o Την πιθανή επέμβαση του Ισραήλ
o Τη σχεδόν βεβαία αντιπαράθεσή της με την άλλη περιφερειακή δύναμη, το Ιράν, δεδομένου ότι η Τεχεράνη θεωρεί τη Συρία ως απαραίτητο κρίκο της αλυσίδας του Σιιτικού Τόξου και των συμφερόντων του, με απρόβλεπτες και καταστροφικές συνέπειες σε περιφερειακό επίπεδο και
o Την πιθανότητα να ξεφύγουν οι συγκρούσεις από το περιφερειακό επίπεδο, με την εμπλοκή της Ρωσίας και της Κίνας, από τη μια πλευρά, και των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, από την άλλη.
• Τη μετάδοση του εθνοθρησκευτικού φανατισμού και στην Τουρκία. Το τεράστιο προσφυγικό κύμα στην περιοχή του Hatay (άνω των 135.000 Σύριων,
στην πλειοψηφία Σουνιτών), προκαλεί τόσο ανθρωπιστικό, όσο και πρόβλημα ασφαλείας για την Τουρκία, λαμβανομένου υπόψη της δυσαρέσκειας και των αντιδράσεων και διαμαρτυριών της τοπικής Τουρκικής κοινωνίας. Επισημαίνεται ότι το 1/3 των 1,5 εκατ. κατοίκων της περιοχής είναι Αλεβίτες (άνω των 20.000.000 σε όλη την Τουρκία), ενώ η απόφαση της Τουρκικής κυβέρνησης να δώσει το όνομα του Σουλτάνου Σελίμ Α’, τον οποίο οι Αλεβίτες θεωρούν σφαγέα τους, στην τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, έχει ήδη προκαλέσει την έντονη αντίδρασή τους.
Επομένως, η παρουσία των προσφύγων στην περιοχή του Hatay, σε συνδυασμό και με τη φιλοξενία, από την Τουρκική κυβέρνηση, των Σουνιτών Ισλαμιστών ανταρτών στην ίδια περιοχή, τροφοδοτεί την ένταση και αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης των Συριακών εθνοθρησκευτικών συγκρούσεων και εντός της Τουρκίας.
• Την κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητας του Τούρκου Πρωθυπουργού. Η διαχείριση της Συριακής κρίσης από τον Erdoğan, έχει απογοητεύσει τον Τουρκικό λαό και έχει πλήξει το γόητρο του ηγέτη του AKP. Το γεγονός αυτό καταδεικνύεται από τις δημοσκοπήσεις, όπου μόλις το 33% των Τούρκων υποστηρίζουν την πολιτική του για τη Συρία (Ιούλιος 2012), ενώ πρόσφατα το 72% ήταν αντίθετο στην ιδέα εμπλοκής της Τουρκίας σε πόλεμο και
• Την επανεμφάνιση του Τουρκικού στρατού στο προσκήνιο της πολιτικής. Η εμπλοκή της Τουρκίας σε παρατεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις, η διατάραξη της εσωτερικής συνοχής και η απειλή διαμελισμού της Τουρκίας, θα έδινε την αφορμή στο στράτευμα να παρέμβει ως "θεματοφύλακας της Κεμαλικής κληρονομιάς" και ως "καθήκον" για τη διατήρηση της εθνικής ασφάλειας και της ακεραιότητας της χώρας.
* Η Χριστίνα Σ. Φλάσκου είναι Διεθνολόγος, MSc Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές (Πάντειο Πανεπιστήμιο)
Βέβαια, στην παρούσα φάση, φαίνεται ότι η προτροπή του Öcalan προς τους μαχητές του PKK για μη συνέχιση του ένοπλου αγώνα, έχει βρει ανταπόκριση. Παρά ταύτα και επειδή ο προαναφερθείς κίνδυνος είναι υπαρκτός, επιδίωξη της Τουρκίας είναι ο μη διαμελισμός της Συρίας και η καταβολή διεθνών προσπαθειών για εξεύρεση πολιτικής λύσης το ταχύτερο δυνατόν,
δεδομένου ότι η επιλογή της για υποστήριξη των αντικαθεστωτικών εξελίσσεται από ευκαιρία σε παγίδα.
• Η στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Συριακή κρίση. Μια επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία για να επιταχύνει την εκτόπιση του Assad, θα μπορούσε, πέραν του σοβαρού κινδύνου χρησιμοποίησης του Συριακού βιοχημικού οπλοστασίου εναντίον της, να προκαλέσει κλιμακωτά και τις εξής συνέπειες
o Την ενίσχυση της εξουσίας του καθεστώτος της Συρίας, δεδομένου ότι θα παρουσίαζε στο λαό ότι αγωνίζεται εναντίον μιας κατακτητικής δύναμης
o Την ηρωποίηση του Assad στον Αραβικό κόσμο, δεδομένου ότι το καθεστώς θα εμφάνιζε την Τούρκο-Συριακή σύγκρουση ως Τούρκο-Αραβική
o Την πιθανότητα απώλειας των πολιτικών και οικονομικών επιτευγμάτων της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, δεδομένου ότι η επέμβασή της θα αφύπνιζε μνήμες από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
o Την επέκταση του πολέμου στο Λίβανο με τη Hezbollah
o Την πιθανή επέμβαση του Ισραήλ
o Τη σχεδόν βεβαία αντιπαράθεσή της με την άλλη περιφερειακή δύναμη, το Ιράν, δεδομένου ότι η Τεχεράνη θεωρεί τη Συρία ως απαραίτητο κρίκο της αλυσίδας του Σιιτικού Τόξου και των συμφερόντων του, με απρόβλεπτες και καταστροφικές συνέπειες σε περιφερειακό επίπεδο και
o Την πιθανότητα να ξεφύγουν οι συγκρούσεις από το περιφερειακό επίπεδο, με την εμπλοκή της Ρωσίας και της Κίνας, από τη μια πλευρά, και των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, από την άλλη.
• Τη μετάδοση του εθνοθρησκευτικού φανατισμού και στην Τουρκία. Το τεράστιο προσφυγικό κύμα στην περιοχή του Hatay (άνω των 135.000 Σύριων,
στην πλειοψηφία Σουνιτών), προκαλεί τόσο ανθρωπιστικό, όσο και πρόβλημα ασφαλείας για την Τουρκία, λαμβανομένου υπόψη της δυσαρέσκειας και των αντιδράσεων και διαμαρτυριών της τοπικής Τουρκικής κοινωνίας. Επισημαίνεται ότι το 1/3 των 1,5 εκατ. κατοίκων της περιοχής είναι Αλεβίτες (άνω των 20.000.000 σε όλη την Τουρκία), ενώ η απόφαση της Τουρκικής κυβέρνησης να δώσει το όνομα του Σουλτάνου Σελίμ Α’, τον οποίο οι Αλεβίτες θεωρούν σφαγέα τους, στην τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, έχει ήδη προκαλέσει την έντονη αντίδρασή τους.
Επομένως, η παρουσία των προσφύγων στην περιοχή του Hatay, σε συνδυασμό και με τη φιλοξενία, από την Τουρκική κυβέρνηση, των Σουνιτών Ισλαμιστών ανταρτών στην ίδια περιοχή, τροφοδοτεί την ένταση και αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης των Συριακών εθνοθρησκευτικών συγκρούσεων και εντός της Τουρκίας.
• Την κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητας του Τούρκου Πρωθυπουργού. Η διαχείριση της Συριακής κρίσης από τον Erdoğan, έχει απογοητεύσει τον Τουρκικό λαό και έχει πλήξει το γόητρο του ηγέτη του AKP. Το γεγονός αυτό καταδεικνύεται από τις δημοσκοπήσεις, όπου μόλις το 33% των Τούρκων υποστηρίζουν την πολιτική του για τη Συρία (Ιούλιος 2012), ενώ πρόσφατα το 72% ήταν αντίθετο στην ιδέα εμπλοκής της Τουρκίας σε πόλεμο και
• Την επανεμφάνιση του Τουρκικού στρατού στο προσκήνιο της πολιτικής. Η εμπλοκή της Τουρκίας σε παρατεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις, η διατάραξη της εσωτερικής συνοχής και η απειλή διαμελισμού της Τουρκίας, θα έδινε την αφορμή στο στράτευμα να παρέμβει ως "θεματοφύλακας της Κεμαλικής κληρονομιάς" και ως "καθήκον" για τη διατήρηση της εθνικής ασφάλειας και της ακεραιότητας της χώρας.
* Η Χριστίνα Σ. Φλάσκου είναι Διεθνολόγος, MSc Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές (Πάντειο Πανεπιστήμιο)
Δείτε Επίσης
Μείνετε Ενημερωμένοι
Recommend us on Google!
Popular Posts
-
ΥΠ.ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ - ΤΕΛΕΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ-ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ
-
Π.Α.: Επίσημος Εορτασμός του Προστάτη Αρχάγγελου Μιχαήλ
-
'Βόμβα' του Ελεγκτικού Συνεδρίου: Παράνομες οι αναδρομικές περικοπές συντάξεων στελεχών ΕΔ & ΣΑ
-
Επίσκεψη Αρχηγού ΓΕΑ στο 251 ΓΝΑ
-
Οι αριθμοί λένε 'ναι' στο ενιαίο μισθολόγιο για τους στρατιωτικούς - Δείτε τα στοιχεία
-
Ε.Α.Α.Σ.: Ενημερωτικά Σημειώματα Αναπροσαρμογής Σύνταξης
-
Οι λιμενικοί πληρώνουν τα παράσημα από την τσέπη τους!
-
Παράσημα και μετάλλια με πολιτική περιβολή
-
Ορκωμοσία Νέων Σμηνιών 64ης Σειράς ΣΤΥΑ και 15ης Σειράς ΣΙΡ
-
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΚΔΟΣΗΣ ΜΗΝΙΑΙΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΥ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΥ ΜΕΣΩ TAXISNET